
Volvió a coger su lápiz y comenzó a dibujar de nuevo.
Pintó un gran ángel blanco volando sobre unas nubes y un gran cielo azul. De pronto, elángel cobró vida, despegándose del papel. la niña empezó a temblar. Mientras, el ángel ase posó en la lámpara del techo.
La niña le notó algo triste y le preguntó: ¡Qué te ocurre?
- No me has dibujado ningún amigo.
- No te preocupes, voy a dibujar otro ángel para que te haga compañía.
Isabel le dibujó un amigo, y por la noche volvieron los dos ángeles muy felices al papel.
Oso ipuin polita idatzi duzu. Asko gustatu zait, baina hurrengoan, mesedez, ekarri garaian nik zuzentzeko aukera izateko, alde batetik; beste aldetik, jakiteko zeintzuk idatzi dituzuen eta guztien artean bat aukeratzeko (INTXIXUN jartzeko). Lehenago irakurri izan banu, zalantzarik gabe, zurea aukeratuko nuen. Lastima!
ResponderEliminar